ŞİFA DUALARI

Hazret-i Âişe -radıyallahu anha-dan rivâyete göre Nebiyy-i
Ekrem -sallallahu aleyhi ve sellem- kendilerine bir hasta
getirildiğinde şöyle duâ ederlerdi;



"Bu hastalığı gider ey insanların Rabbi! Şifâ ver, çünkü şifâ
verici sensin. Senin vereceğin şifâdan başka şifâ yoktur. Öyle
şifâ ver ki hiç bir hastalık bırakmasın." (

Yine Âişe -radıyallahu anhâ-dan rivâyete göre Nebiyy-i Ekrem
-sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz, kendisine bir hasta için şifâ
bulmasına duâ taleb edildiği zaman:




Allah'ın adiyle duâya başlarım. Bizim yerimizin toprağı,
birimizin tükrüğü ile hastamıza Allah'ın izniyle şifâ verir. "
(9)


İbn Abbas -radıyallahu anhümâ-dan rivâyete göre Nebiyy-i
Ekrem -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz'e bir hâtûn müracaat edip:
-Ya Resûlellah, ben sar'a illetine dûçar oluyorum. Hem de sar'a
hâlinde çılıyorum. Allah Teâlâya duâ ediniz ki, bu illeti benden izâle
eylesin, dedi.
Resûl-i Ekrem -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz kadına hitaben:
-Dilersen sabret, bu illet mukabilinde sana cennet verilsin. Dilersen sıhhat ve afiyetin için Allah Teâlâya duâ edeyim, buyurdu.
Sonra o hâtûn:
-Yâ Resûlallah, böylece sabrederim. Yalnız sar'a hâlinde açılmamam için Allah teâlâ Hazretlerine duâ ediniz, dedi.
Resûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz de, o halinde açılmaması için duâ buyurdular. (10)
Nebiyy-i Ekrem -sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyururlardı:



"Ağrıyan dişinin üzerine şehâdet parmağını koyup Yâsin-i
şerîfin son tarafını nihayete kadar oku, biiznillah teâlâ şifâ
bulur." (11)



"Sağ elini vücudunda rahatsız olduğun mahalle koyup yedi defa
mesh eyle ve her meshde: "Hissettiğim bu hastalığın şerrinden
Allah'ın izzetine ve kudretine sığınırım!" de. Biiznillah Teâlâ
şifâ bulursun." (12)
Nebiyy-i Ekrem -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz
rahatsızlandıkları zaman onu Cibril tedavi eder ve: "Bismillah. Allah
her hastalıkdan seni kurtarır, ve şifâ verir, hased etdiği zaman
hasedcinin şerrinden muhafaza eder, her nazarı değenin nazarından seni
korur." derdi.
Peygamberimiz bir rahatsızlıkları olduğu zaman Muavvizeteyn
sûrelerini okur, kendi üzerine üfler ve onu eliyle üzerinden silerdi.
Ve şöyle buyururlardı:
"Ey Rabbim! Beni kendi devan ile tedavi et, bana kendi şifân ile
şifâ ver ve beni kendi fazlınla Senden başkalarından müstağni kıl ve
beni ezalarından uzak tut." (13)
"Henüz eceli gelmemiş bir hastayı ziyaret eden bir mü'min yedi defa:



"Büyük Allah'dan, büyük Arş'ın rabbi Allah'dan sana şifâ
vermesini istiyorum!" derse muhakkak afiyet
bulur.