TÜM VARLIGINI ONA VERDİ

İnsanı hazırlar zaman...İnsanı büyütür;insana ögretir zaman...Zaman ki,zamanı gelince''olacak olan''olsun diye akıp geçer hızla...Ve gel zaman git zaman bebekler çocuk,çocuklar büyük,büyükler yaşlı olur...İnsanlar mahzun olur kimi zaman,insanlar mutlu olur.Kadınlar anne,erkekler baba olur zamanla...Ve kadın ile erkek birbirine eş olur;iki iken bir olur;sen-ben iken ''biz''olur kendileri için biçilen zamanda.
Evlilik her şeyden önce eşimize inanmaya ve güvenmeye talip olup onu kendimize yol arkadaşı edinmektir.Onunlar bir olup,''Bir''olana gitmeye niyet etmektir.Bunun en güzel örnegi olan Hatice validemiz;evlendikleri gün tüm varlıgını Allah Resülüne verdiginde''Ya Hatice onlar senin servetin,hepsi sana ait''diyerek almak istemeyen Efendimiz'e(s.a.v)şunları söylemiştir;''Benim için artık hiç birşey yok.Her şeyi terk ederek sana ait olmanın hazzını benden esirgeme....''
Kalemin sustugu bu yerde Hatice validemiz latif cümlesi ile seslenmektedir tüm eşlere...Evlilik bir olmak,biz olmak demektir almanın yahut vermenin önemli addedildigi bir ilişkide bir olana varmak zordur diye...
Miraçta tüm evreni ve varlıkları Efendimiz'e(s.a.v)verdigini buyuran Rabbimiz'e,Allah Rasülü bunun sebebini sordugunda Rabbü'l Alemin 'in verdigi yanıt bir kimsenin eşi için yaptıgı fedakarlıktan ne denli hoşnut oldugunu göstermektedir:'''Hatice kul iken her şeyini sana vermedi mi??'''(Gönüllerde sema)

güzel çalışma emeğine sağlık senin yazınmı yoksa bi yazardan alıntı mı?

Aile dergisine aboneyim orda bi bölümden alıntı çok güzel ama gerçekten en aza indirgeyip paylaşmaya çalışıyorum yapabildigim kadar.