Giderken AğlatmaK

Kaçmakmı, tebdili mekanmı, çekip gitmekmi, hicretmi?çocuktum ufacıktım büyüdüm...en azından herkes öyle söylüyor...inanayım bari ne yapalım demekki büyümüşüz...değişmeyen ise içimin taaa derinliklerinden gelen şairin dediği gibi alıp başımı gitmek...çocuk yaşlarda gidecekken düşünürdüm annem babam üzülürler diye....o iki bağ beni limana bağlarlardı.biraz büyüyünce kardeşlerim emel asiye adile....beş bağ ile limana demirledim...tabiiki gidemedim...O zaman dedim Büyüyünce gideceğim...Uzaklara.... taaaa uzaklara....neresi orası?hala bilmiyorum...bilemiyorum....varmı gitmek istediğim bir yer...bir dağ evi belki...ulu çamlar altında....önünden çağıldayan küçük bir dere akıyor...Kuşlar ve diper hayvanlar....ağaçtan mamul evin her yerini rüzgat sanki okşuyor...güneş doğunca ısınıyor kulübe sanki anne kucağı sıcaklığında....derenin şırıldısı sanki dost meclislerinin tadı gibi....ulu ağaçların hışırtısı sevdiklerinle yapılan sohbet muhabbet gibi...kuş cik cikleri evlatların haylazlıkları misali....acaba daha çocuk yaşta okuduğum Türk ve Dünya klasiklernden en sevdiğimin beni ençok etkileyen Issız ada Robinson crouze olmasımıydı bunları bana hissettiren?bilemiyorum belkide öyle?sonra mı evlendim inşaaallah iki cihan refikam...ve biribirinden güzel elif şeymam...edanurum...ve tekne kazıntısı kırklığım senanurum...bağlar artıyor gemiyi limana bağlayan.....demirleten...çok ağlarlar değilmi arkamdan....didemezsin be isyankar gönlüm...kaçarak çözemezsin dertlerini...iyi edemasin hastalıkları...bu sana ait bir haslet değil ki...değiştiremezsin başına gelenleri...gidemezsin....ayrılamazsın bu limandan...diyemezsin yelkenler foraaaaa...dertlerinden kaçmak sevdiklerinden uzaklaşmaktan dahamı az üzecek seni be deli gönlüm....gerdide bırakacaklarının sana verilen bir emanet olduğunu unutmamak lazım....o na göre haraket etmek gerekli....emanete hıyanet olu mu be serküzeşt gönlüm.....o nun için gidemezsin...gitmemelisin ....sana sırtını dayanları düşüremezsin...üstadın dediği gibi....eğer yasak olmasa....intihar...yok yok...onun kadar eziyet mi verdi bu dünya....nerede onun çektiklerinin yanında bizimkiler leblebi çekirdek.....sürgünler...hapisler....tecrit ler....yine karamsar oldu değilmi kardeşlerim.....aslında bu yazıyı eğlenceli yazacaktım...lakin bu minval üzere gerçekleşti....düşünülerek tasarlanarak yazılmış bir yazı değil...ama içten gelen doğaçlama bir yazı....anlam ve kelime düşüklükleri için hakkınızı helal ediniz....klavyenin tuşlarında parmaklar dolaşıyor göz onu takip ediyor....kafam boşalırsa daha güzel yazacağım inşallah....ama bir gün her canlı ölümü tadacaktır....sırrınca bir gün gideceğiz....doğunca ağlayan bizler....giderken ağlatırız geride kalanları inşaallah...sır burada....o kulübe ...dere...ulu ağaçlar...minik kuşlar.....kabirde lazım ....hoş sohbetler ...o yalnızlıkta daracık mekanda.....hadi bir fatiha okuyalım tüm müslümanlara....okurken düşünelim kabirdeki sevdiklerimizi....düşünelim yalnızlıklarını...karanlıklarını...aydınlatalım bir fatiha ile bile olsa....mekanlarını...inanın bana inanın ...bir gün gettiğimizde bizde oraya....diyecekler....sen bizlere okudun...bak sanada okuyorlar...yakıyorlar.....gece lambanızı...yoksa lebeleb süren karanlığı...lim dağıtacak.....hadi kardeşler bir fatiha daha....tüm kümbet köyü mezarlığında yatan....ve yatacak olanların ruh ve ruhaniyetlerine....unutma "Doğarken sen ağladın....öyle yaşaki giderken ağlasınlar senin arkandan.....

enişte eline yüreğine sağlık mükemmel yazmışsın

iki cihan refikam hea wayy annm duysa bunları gözleri yasarırdı xD

büyüleyici dayı eline saglık ..

bn boşuna kompozisyon ödevlerimi babama yazdırmıyorum xD